(شعبان ماه رسول خداست)

نگاهی به توصیه‌های کتاب المراقبات برای ماه مبارک شعبان (شعبان ماه رسول خداست)

www.farsnews.com

از مهم‌ترین عمل‌های این ماه، روزه گرفتن است، به مقداری که مناسب حال افراد باشد.  به درستی که اخبار مفصّلی، در خصوص پاداش روزه این ماه روایاتی آمده است، اما من بنده تنها به بیان یک روایت از این روایات بسنده می‌کنم که شیخ‌ صدوق رحمه‌الله در «من لایحضره الفقیه» از حسن پسر محبوب از عبدالله پسر حزم ازدی روایت کرده است که گفت: از امام صادق علیه‌السلام شنیدم که می‌فرمود: هرکس که روز نخست ماه شعبان را روزه بگیرد، بهشت برای او واجب شود و هرکس دو روز روزه بگیرد خداوند در هر روز و شبی در دار دنیا به او نظر می‌افکند و نظر خود را به او در بهشت ادامه می‌دهد و هر کس سه روز روزه بدارد، خدا را در عرش او و بهشت خود زیارت می‌کند.

و سید بن طاووس در «الاقبال» می‌گوید: شاید مقصود از زیارت خداوند متعال در عرش برای قومی، این باشد که برای اهل بهشت در عرش‌الرحمن مکانی وجود دارد که هر کس به آنجا نائل شد، زائر خداوند خوانده شود، همچنان که خداوند کعبه را خانه (بیت) و حرم خود نام نهاده، و هرکسی که آن را قصد کند خدا را قصد کرده است.

نظر بنده این است که گفته شود: مراد از «زیارت و لقا» عین همان چیزی است که در «مناجات شعبانیه» تفصیل داده شده و می‌گوید:

چشم قلب‌های ما را به نور و ضیایی که به تو نظر کند، نورانی کن، تا چشم قلب‌ها، حجاب‌های نورانی را منخرق نموده، به معدن عظمت متصل شود و آنگاه روح‌های ما به عزّت قدس تو بیاویزد.

از دیگر اعمال مهم این ماه، صلوات وارد شده در هر روز از شعبان است، به هنگام زوال که اینگونه شروع می‌شود: « اللهم صلی‌علی محمد و آل محمد، شجره النبوه.»

نمازهای وارده در شب‌های ماه شعبان از اعمال دیگر این ماه به شمار می‌رود و لازم است شخص سالک، در «ذکر» و «فکر» خود را به نشاط وا دارد که البته به اعتقاد بنده، بهتر این است که فرد به آنچه که سبک و آسان‌تر است، عمل کند.

رسول اکرم صلی‌الله علیه و آله فرمود: در هر پنج‌شنبه از شعبان، ‌آسمان‌ها را زینت می‌کنند و فرشتگان چنین عرضه می‌دارند: ای خدای ما! روزه دارنده این روزها را ببخش و دعایش را اجابت کن! پس هر کس که در آن روز، دو رکعت نماز خوانده، در هر رکعت، یک بار فاتحه الکتاب و صد بار «قل‌ هوالله احد» را بخواند و وقتی سلام دهد، صد بار به پیامبر اکرم صلی‌الله علیه و آله صلوات بفرستد خداوند حاجت‌هایش را چه در امر دین باشد و چه در امر دنیا، برآورده می‌کند و هر کس که در این ماه، روزی را روزه بدارد، خداوند بدنش را بر آتش حرام می‌کند.

اما روز سوم شعبان، روز ولادت امام حسین علیه‌السلام است روزی که شرف آن، به مقدار شرف و ارزش صاحب آن روز است و بر شخص مشتاق لازم است که برای شکر، آن روز را با آنچه از روزه و زیارت و دعای وارده و غیر آن از مایه‌های تقرب برایش میسر شود، بزرگ بدارد.