گنجینه زمانه




با لطف و فضل پروردگار و توکل بر خدای قادر و توانا و با رهیافتن از مسیر ترسیم شده رهبرحکیم انقلاب اسلامی آیه الله العظمی ‌ای ادام الله عزه الشریف، سال ۱۳۹۸ را با فراست و توانائی آغاز می‌کنیم.

 

و با همه وجود در مسیر تقویت انقلاب اسلامی و ارزش‌های بنیادین انقلاب مبتنی بر گام دوم انقلاب همت خواهیم کرد.

که الحق ترسیم کننده مسیری الهی در ادامه راه انبیاء صلوات الله علیهم اجمعین، ائمه معصومین علیهم‌السلام، شهداء و صدیقین و همه مومنین دل به خدا سپرده است.


بخش دوم :

www.farsnews.com/news

برشی از «خون دلی که لعل شد»

۳شاعر عراقی که رهبر انقلاب گم‌شده خود را در اشعار او یافتند.

 

بیان فصیح و عامیانه

در سفر به عراق می‌کوشیدم فقط به عربی حرف بزنم، ولی گاه با مشکل تفاوت میان زبان فصیح و عامیانه مواجه می‌شدم. ازجمله اینکه مادرم مرا فرستاد که از بقال محله برنج بخرم. در بقالی زنی فروشنده بود. به عربی به او گفتم: شما برنج دارید؟ (برنج به عربی فصیح: رُزّ، و در گویش محلی عراق: تِمّن گفته می‌شود) با تعجب گفت: رُزّ چیست؟ شروع کردم با ایما و اشاره معنای «رُزّ» را برایش توضیح دهم ولی نفهمید. و برای آنکه خود را راحت کند، گفت: ما «رُزّ» نداریم! به نزد مادر آمدم و جریان را به او گفتم . ایشان خندید و گفت: باید بگویی «تِمّن» نه «رُزّ» . سپس ایشان خودش رفت و «تِمّن» خرید.

به خاطر علاقه به زبان عربی، در سفر به عراق به دنبال منطقه‌ای می‌گشتم که به فارسی حرف نزنند. و از آنجا که ساکنان شهرهای مقدس غالباً فارسی را خوب می‌دانند، از کاظمین به بغداد می‌رفتم تا فقط عربی حرف بزنم.

یک روز در ساحل دجله قدم می‌زدم. به یک قهوه‌خانه رسیدم و داخل شدم و نشستم. رومه‌ای برداشتم، سیگاری آتش زدم و سفارش چای دادم. قهوه‌خانه شلوغ نبود، تعداد اندکی مشتری داشت. دیدم کارگر قهوه‌خانه درحالی‌که چای می‌ریزد، با تعجب به من نگاه می‌کند و با رفیقش حرف میزند. بعد چای دیگری سفارش دادم. وقتی خواستم بیرون بروم و پول پرداخت کنم، تصویری که در قهوه‌خانه آویخته بودند و نشان می‌داد صاحب قهوه‌خانه مسیحی است، نظرم را جلب کرد. آنگاه علت تعجب کارگر قهوه‌خانه را - که دیده بود یک مرد معمم در قهوه‌خانه‌اش نشسته - دریافتم.

یک‌بار هم در خیابان‌های بغداد می‌گشتم و راه را گم کردم. از رهگذری سراغ شارع الرشید (خیابان ) را گرفتم. چون اگر به آنجا می‌رسیدم، دیگر می‌دانستم چگونه به کاظمین برگردم. از لهجه‌ام فهمید ایرانی‌ام. به فارسی گفت: شارع الرشید را می‌خواهی؟!

ترجمه از عربی

در سال ۱۳۳۸ یا ۱۳۳۹ هنگام اقامت در قم، به خانه‌ آقای شیخ محمد کَرَمی که از علمای خوزستان است، برای مطالعه‌ کتاب‌های عربی معاصر رفت‌وآمد داشتم. ما برخی از کتاب‌های جبران خلیل جبران را می‌خواندیم. در آن زمان کتاب اشک و لبخند جبران را ترجمه کردم و هنوز آن ترجمه را که نخستین کار من در زمینه ترجمه از عربی به فارسی است، دارم. پس از آن، نوشته‌هایی از محمد قطب و سید قطب را ترجمه کردم که بیشتر آن ترجمه‌ها در داخل سلول‌های زندان صورت گرفت.

بیشتر کتاب شبهات حول‌الإسلام (شبهه‌هایی پیرامون اسلام) نوشته‌ محمد قطب را ترجمه کردم؛ بعد مطلع شدم این کتاب را پیش از من دو بار ترجمه کرده‌اند. لذا آن را رها کردم. کتاب المستقبل لهذا الدین ( آینده در قلمرو اسلام) نوشته‌ سید قطب را هم ترجمه کردم. این کتاب در ذهن من مطالب بسیاری را برای اندیشه و تحقیق برانگیخت که آن‌ها را به کتاب افزودم. این افزوده‌ها ساواک را بیشتر تحریک کرد. کتاب الإسلام و مشکلات الحضارة (اسلام و مشکلات تمدن) نوشته‌ سید قطب را نیز با مقدمه‌ای مهم ترجمه کردم.

ازجمله ترجمه‌های دیگرم از عربی به فارسی، بخش نخست تفسیرفی ظلال القرآن (در سایه‌سار قرآن) - چاپ ششم - بود. احمد آرام تمام چاپ اول کتاب را ترجمه کرده بود، ولی مرحوم سید قطب در چاپ ششم مطالب زیادی به کتاب افزوده بود. یکی از آقایان به من پیشنهاد کرد که این کتاب را در ازای دریافت ۲۵۰۰ تومان ترجمه کنم. وضع مالی من هم در دهه‌ ۵۰ سخت بود؛ لذا این پیشنهاد را پذیرفتم. من به‌شدت تحت تأثیر این کتاب بودم و آن را با تمام احساسات و عواطف خود ترجمه کردم. همچنین، در جهت تلاش برای ارائه‌ نظریه‌ امامت به جامعه در چهارچوب درست و اصیل اسلامی آن، کتاب صلح امام حسن تألیف شیخ راضی آل یاسین را ترجمه کردم. کما اینکه کتاب‌های دیگری نیز ترجمه نمودم.


در آستانه شهادت امام کاظم (ع) پرچم عزا بر گنبد آن حضرت برافراشته و مراسم عزاداری در کاظمین بر پا شد.

به گزارش خبرنگار حج و زیارت خبرگزاری فارس در آستانه شهادت امام کاظم (ع) در شهر کاظمین مراسم عزاداری مختلفی برپا شده است.

شب گذشته نیز پرچم سیاه عزا طی مراسمی بر گنبد حرم امامین جوادین (ع) برافراشته شد و جمعی از عاشقان اهل بیت (ع) با حضور در حرم کاظمین به عزاداری پرداختند.

دسته‌های عزاداری مردم عراق از شهرهای مختلف در آستانه شهادت حضرت امام کاظم (ع) خود را به کاظمین سانده و در حرمین شریفین به عزاداری مشغول می‌شوند که در ادامه تصاویری از مراسم عزاداری برای شهادت حضرت کاظم (ع) در کاظمین را مشاهده می‌کنید:









هفتمین امام شیعیان حضرت موسی بن جعفر علیه السلام مشهور به امام موسی کاظم علیه السلام  در بیستم ذی الحجه سال 128 هجری قمری در ابواء ولادت یافتند. پدر بزرگوار ایشان حضرت امام جعفر صادق علیه السلام و مادر ایشان حضرت حمیده کنیزی از اهل مغرب یا اندلس بوده است.

امام موسی کاظم علیه السلام بیست سال از دوران زندگی پدر را درک کردند که برای او بسیار گران قدر و پر ارج بود. منصور عباسی که زنده بودن امام جعفر صادق علیه السلام را سدی برای خود می دانست به طراحی نقشه قتل آن حضرت(ع) پرداخته و ایشان را به شهادت رساندند. پس از شهادت امام صادق(ع) سکان امامت به امام موسی کاظم(ع) که بیست سال بیشتر نداشتند، سپرده شد. امام کاظم علیه السلام نیز همان راه و روش پدر را تعقیب کردند.

مدت امامت امام موسی کاظم علیه السلام ۳۵ سال بود که مصادف با زمام داری غاصبانه چهارتن از خلفای عباسی منصور، مهدی، هادی و هارون بود. منصور عباسی از متعصب ترین دشمنان خاندان علی علیه السلام و در کینه و حسادت بی مانند بود. ده سال دوم امامت آن حضرت در عصر مهدی عباسی گذشت که اهانت‌هایی نیز به امام هفتم شیعیان(ع) روا داشت و چهارده سالِ آخر امامت نیز در عصر هارون سپری شد که سخت ترین دوره زندگانی و دوران حبس امام(ع) بود.

۱۲ فروردین مصادف با بیست و پنجم رجب سالروز شهادت امام موسی کاظم (علیه السلام)، در سال ۱۸۳ هجری است که شهادت امام موسی کاظم (علیه السلام) خدمت یکایک شیعیان اسلام، به خصوص خوانندگان فرهیخته و مهربان گنجینه زمانه تسلیت عرض می شود.


روز چهارشنبه هفتم فروردین ماه سال هزار و سیصد و نود و هشت، جناب استاد عمادزاده در  جلسه ادبی که به مناسبت تبریک عید نوروز وتبریک روز ولادت حضرت علی «علیه السلام» در منزل استاد مردانی واقع در خیابان پیروزی تهران برگزار شد پیرامون معجزه تولد نخستین امام شیعیان در خانه خدا با اشاره به ولادت حضرت مسیح «علی نبینا و عیهم السالم» از حضرت مریم و روایت های مستند از جمله کتاب های برجای مانده از جلال الدین سیوطی دانشمند و روایتگر اهل تسنن اشاره فرمودند.



بخوان
شاعر: حسن فرح بخشیان (ژولیده نیشابورى)


آن شب سکوت خلوت غار حرا شکست
با آن شکست، قامت لات و عزا شکست

آمد به گوش ختم رسولان ندا بخوان
مُهر سکوت لعل بشر زان ندا شکست

با خواندن نخوانده الفبا طلسم جهل
در سرزمین رکن و مقام عصا شکست

آدم به باغ خلد خدا را سپاس گفت
تا سد ظلم و فقر به ام‌القرا شکست

نوح نبى به ساحل رحمت رسید و خورد
طوفان به پاس حرمت خیرالورا شکست

بر تخت گل نشست در آتش خلیل حق
تا ختم‌الانبیا گل لبخند را شکست

عیسى مسیح مُهر نبوت به او سپرد
زیرا که نیست دین ورا تا جزا شکست

آمد برون ز غار حرا میر کائنات
آن سان که جام خنده باد صبا شکست

در خانه رفت و دید خدیجه که مى‌دهد
از بوى خویش مُشک غزال ختا شکست

بر دور خویش کهنه گلیمى گرفت و خفت
آمد ندا که داد به خوابش ندا شکست

یا «ایها المدثر»ش آمد به گوش و گفت
باید که سد درد ز هر بینوا شکست

قانون مرگ زنده به گوران به گورکن
کز مرگ دختران نرسد بر بقا شکست

آماده بهر گفتن تکبیر کن بلال
چون مى‌دهد به معرکه خصم دغا شکست

اینک به خلق دعوت خود آشکار کن
هرگز نمى‌خورد به جهان دین ما شکست

برخیز و بت شکن که على دستیار توست
کز بت نمى‌خورد على مرتضى شکست

طعن ابى لهب نکند رنجه خاطرت
کو مى‌خورد ز آیه «تبت یدا» شکست

«ژولیده» گفت از اثر وحى ذات حق
آن سکوت خلوت غار حرا شکست



نگاهی به توصیه‌های کتاب المراقبات برای ماه مبارک شعبان (شعبان ماه رسول خداست)

 

www.farsnews.com

 

کتاب «المراقبات» میرزا جواد ملکی تبریزی، دستوراتی در باب مراقبه نفس برای رسیدن به فضایل و کمالات اخلاقی برای تمام ماه‌های سال دارد که فصل هشتم آن در بیان مراقبت‌های ماه شعبان است.


المُراقبات یا اعمال السَّنَه تألیف میرزا جواد ملکی تبریزی است که ایشان انگیزه خود از تالیف کتاب را تلاش و کوشش سالک برای تصحیح شرایط باطنی، اصلاح اخلاق و تقویت ایمان حقیقی ذکر کرده‌اند. موضوع کتاب اخلاق مسلمانی و اصلاح ظاهر و باطن در سیر و سلوک عرفانی و دستوراتی در باب مراقبه نفس برای رسیدن به فضایل و کمالات اخلاقی برای تمام ماه‌های سال است. همچنین کتاب نکاتی درباره برخی وقایع تاریخ اسلام، حقیقت قرآن، آداب و شرایط دعا، بعثت، غدیر، ولایت، اخلاص، اسرار حج و مباهله دارد.

 ویژگی‌ مهم کتاب المراقبات این است که دستورات‌اش برای مراقبت و سیر و سلوک جنبۀ همگانی دارد و بکار عارف و عامی می‌آید، و اعمالی برای همه روزهای سال لحاظ شده و آثار آن را با توجه به این مراقبت بازگو نموده است. علامه طباطبایی، صاحب تفسیر المیزان در مقدمه‌ خود بر این کتاب، آن را بهترین کتابی می‌داند که درباره عبودیت و تقرب و مراقبت نوشته شده است.

 در ادامه گزیده‌ای از فصل هشتم کتاب که در بیان مراقبت‌های ماه شعبان، فضایل و اعمال این ماه است، آمده است:

شعبان برای سلوک‌کننده به خداوند متعال، یکی از منازل عمر محسوب می‌شود و آن شأنی والا و فضیلتی بزرگ دارد و شبی از شب‌های قدر در آن واقع شده است و مولودی در آن به دنیا آمده است که خداوند به سبب او به هر مورد ظلم واقع شده‌ای، از اولیا و انبیاء و اصفیائش، از زمان هبوط آدم علیه‌السلام به زمین، وعده یاری و نصرت داده است که به وسیله او زمین را از عدل و داد پر خواهد کرد، پس از اینکه از ظلم و ستم لبریز شده باشد.

در شأن این ماه، همین بس که ماه رسول خدا صلی الله علیه و آله است و آن حضرت در خصوص آن چنین فرمود: به درستی که شعبان، ماه من است. خدای رحمت آورد بر کسی که مرا در ماهم یاری رساند.

ادامه دارد

 

 



نگاهی به توصیه‌های کتاب المراقبات برای ماه مبارک شعبان (شعبان ماه رسول خداست)

 

www.farsnews.com

 

و هر کس که منزلت این دعوت بزرگ را بشناسد، به ناچار اهتمام به خرج می‌دهد، تا مگر مشمول آن شده، در آن داخل شود و همچنین جانشین و خلیفه رسول اکرم صلی الله علیه و آله، امیرالمؤمنین علی(ع) فرمود: از آن زمان که شنیدم منادی رسول خدا صلی الله علیه و آله ندا می‌داد، روزه ماه شعبان از من فوت نشد پس اگر خدا بخواهد پس از این نیز روزه شعبان از من فوت نخواهد شد، تا زمانی که زنده‌ام.

این در خصوص روزه وارد شده است و بر این قیاس کن، یاری رسول خدا صلی‌الله علیه و آله را از جهت‌های دیگری مانند نماز، صدقه، دعا و دیگر راه‌های خیر و نیکی.

«مناجات شعبانیه» از آن حضرت بسیار معروف است و آن در نزد اهلش مناجاتی است عزیز و از این روی، به شعبان انس می‌یابند بلکه انتظارش را کشیده، مشتاق حلولش می‌شوند و به درستی که در آن مناجات، علومی است والا از چگونگی معامله بنده با خداوند متعال و وجوه ادب‌ورزی در طریق معرفت حق و نیز مسئلت و دعا و استغفار به درگاه خداوند متعال و استدلال‌هایی لطیف که برای استحکام مقام امید و رجاء مناسب حال مناجات و سزاوار مقام عبودیت است.

در «مناجات شعبانیه» دلالت‌های صریح و واضحی در خصوص معانی قرب و لقاء که به سبب آن شبهه‌های اهل سلوک و شک‌های اهل انکار و وحشت اهل تردید برطرف می‌شود وجود دارد.

کوتاه سخن اینکه: همانا این مناجات، از اعمال بسیار با اهمیت این ماه محسوب است، بلکه بر سالک لازم است که بعضی از فرازهای آن را در تمام ایام سال ترک نکرده، در قنوت نمازهای خود و همچنین در دیگر حالات نیکوی خود، به سبب آن با خدایش مناجات کند.

و باید که از اهل غفلت نباشی و زمانی می‌گویی: و أنر أبصار قلوبنا بضیاء نظرها الیک حتی تخرق أبصار القلوب حجب‌ النور فتصل الی معدن ‌العظمة و تصیر ارواحنا معلقة بعز قدسک.

چشم قلب‌های ما را به نور و ضیائی که به تو نظر کند، نورانی کن، تا چشم قلب‌ها، حجاب‌های نورانی را شکسته، به معدن عظمت متصل شود آنگاه روح‌های ما به عزت قدس تو بیاویزد.



نگاهی به توصیه‌های کتاب المراقبات برای ماه مبارک شعبان (شعبان ماه رسول خداست)

 

www.farsnews.com

 

و انسان باید تامل کند: در قلب او چشمی وجود دارد که به سبب آن، نور را درک کند و حجاب‌های نورانی چیست؟ تا بداند چه می‌گوید و از پروردگار خود چه می‌خواهد؟ خداوند متعال می‌فرماید: َمَّن یُجِیبُ الْمُضْطَرَّ إِذَا دَعَاهُ وَیَکْشِفُ السُّوءَ.


آیا هست کسی که درمانده را اجابت کند، زمانی که او را می‌خواند و بدی را از او برطرف کند؟


و فرموده است:

«ادْعُونِی أَسْتَجِبْ لَکُمْ»

مرا بخوانید تا برای شما اجابت کنم.

و می‌فرماید:

«وَاسْأَلُواْ اللّهَ مِن فَضْلِهِ»

از خداوند، از فضلش مسئلت کنید!

و می‌فرماید:

«إِنَّ اللّهَ کَانَ بِکُمْ رَحِیمًا»

به درستی که خداوند برای شما رحیم است.

و نمی‌فرماید: تنها لفظ‌هایی را بر زبان بیاورید!

به هر روی، آن مناجاتی است بس جلیل و نعمتی است بس بزرگ از برکت‌های خاندان محمد علیهم‌السلام که قدر عظمت آن را تنها کسی می‌تواند، بداند که برایش قلبی باشد و یا گوش بسپارد و او شاهد و گواه باشد: لِمَن کَانَ لَهُ قَلْبٌ أَوْ أَلْقَی السَّمْعَ وَهُوَ شَهِیدٌ.


به جان خودم سوگند یاد می‌کنم که بیشتر مردم، قدر و ارزش نعمت مناجات با خداوند متعال را نمی‌دانند! و به درستی که منشأ این مناجات‌ها، علوم و معارف ارزشمندی است که کسی بر مقام و حدود و دایره آن آگاهی نخواهد یافت، جز اهل آن و آنان اولیای خداوند هستند، کسانی که از راه «کشف» و «شهود» به آن دست یافته‌اند. و رسیدن به حقیقت این مکاشفه‌ها به درستی که از بزرگ‌ترین نعمت‌های اخروی است که هیچ یک از نعمت‌های دنیوی را نمی‌توان با آن مقایسه کرد و اشارت صادق آل محمد صلی‌الله علیه و آله به همین است، آنجا که می‌فرماید:


به درستی که اگر همه مردم، آنچه را که در فضیلت معرفت خداوندی وجود دارد، می‌دانستند، چشم‌های خود را به آنچه دشمنان، از تمتعات زندگی دنیوی از آنها بهره می‌برند، باز نمی‌کردند، و دنیای آنها، در نزد اینان از آنچه در زیر پاهای خود لگد می‌کنند (شن و گل) پست‌تر می‌شد و به معرفت خداوندی منعم شده و لذت می‌بردند، مانند کسی که در باغ‌های بهشت همواره با اولیای خداوندی همنشین باشد.





نگاهی به توصیه‌های کتاب المراقبات برای ماه مبارک شعبان (شعبان ماه رسول خداست)

 


www.farsnews.com

از مهم‌ترین عمل‌های این ماه، روزه گرفتن است، به مقداری که مناسب حال افراد باشد.  به درستی که اخبار مفصّلی، در خصوص پاداش روزه این ماه روایاتی آمده است، اما من بنده تنها به بیان یک روایت از این روایات بسنده می‌کنم که شیخ‌ صدوق رحمه‌الله در «من لایحضره الفقیه» از حسن پسر محبوب از عبدالله پسر حزم ازدی روایت کرده است که گفت: از امام صادق علیه‌السلام شنیدم که می‌فرمود: هرکس که روز نخست ماه شعبان را روزه بگیرد، بهشت برای او واجب شود و هرکس دو روز روزه بگیرد خداوند در هر روز و شبی در دار دنیا به او نظر می‌افکند و نظر خود را به او در بهشت ادامه می‌دهد و هر کس سه روز روزه بدارد، خدا را در عرش او و بهشت خود زیارت می‌کند.

و سید بن طاووس در «الاقبال» می‌گوید: شاید مقصود از زیارت خداوند متعال در عرش برای قومی، این باشد که برای اهل بهشت در عرش‌الرحمن مکانی وجود دارد که هر کس به آنجا نائل شد، زائر خداوند خوانده شود، همچنان که خداوند کعبه را خانه (بیت) و حرم خود نام نهاده، و هرکسی که آن را قصد کند خدا را قصد کرده است.

نظر بنده این است که گفته شود: مراد از «زیارت و لقا» عین همان چیزی است که در «مناجات شعبانیه» تفصیل داده شده و می‌گوید:

چشم قلب‌های ما را به نور و ضیایی که به تو نظر کند، نورانی کن، تا چشم قلب‌ها، حجاب‌های نورانی را منخرق نموده، به معدن عظمت متصل شود و آنگاه روح‌های ما به عزّت قدس تو بیاویزد.

از دیگر اعمال مهم این ماه، صلوات وارد شده در هر روز از شعبان است، به هنگام زوال که اینگونه شروع می‌شود: « اللهم صلی‌علی محمد و آل محمد، شجره النبوه

نمازهای وارده در شب‌های ماه شعبان از اعمال دیگر این ماه به شمار می‌رود و لازم است شخص سالک، در «ذکر» و «فکر» خود را به نشاط وا دارد که البته به اعتقاد بنده، بهتر این است که فرد به آنچه که سبک و آسان‌تر است، عمل کند.

رسول اکرم صلی‌الله علیه و آله فرمود: در هر پنج‌شنبه از شعبان، ‌آسمان‌ها را زینت می‌کنند و فرشتگان چنین عرضه می‌دارند: ای خدای ما! روزه دارنده این روزها را ببخش و دعایش را اجابت کن! پس هر کس که در آن روز، دو رکعت نماز خوانده، در هر رکعت، یک بار فاتحه الکتاب و صد بار «قل‌ هوالله احد» را بخواند و وقتی سلام دهد، صد بار به پیامبر اکرم صلی‌الله علیه و آله صلوات بفرستد خداوند حاجت‌هایش را چه در امر دین باشد و چه در امر دنیا، برآورده می‌کند و هر کس که در این ماه، روزی را روزه بدارد، خداوند بدنش را بر آتش حرام می‌کند.

اما روز سوم شعبان، روز ولادت امام حسین علیه‌السلام است روزی که شرف آن، به مقدار شرف و ارزش صاحب آن روز است و بر شخص مشتاق لازم است که برای شکر، آن روز را با آنچه از روزه و زیارت و دعای وارده و غیر آن از مایه‌های تقرب برایش میسر شود، بزرگ بدارد.

 

 



به گزارش خبرنگار قرآن و فعالیت‌های دینی خبرگزاری فارس، کرسی آزاداندیشی دانشجویی فعالان قرآنی، نخبگان قرآنی، اساتید و مسئولان این عرصه جامعه قرآنی کشور از سوی کانون قرآن و عترت دانشگاه مذاهب اسلامی برگزار می‌شود.

محورهای این نشست بررسی سطوح جامعه قرآنی، آسیب شناسی کارهای فرهنگی نامطلوب، عدم استفاده صحیح از ظرفیت حاکمیت در زمینه قرآن است.

در این کرسی اعضای دبیرخانه گفتمان قرآنی و جمعی از دانشجویان فعال قرآنی دانشگاه‌های برتر استان تهران چون علم و صنعت تهران، امام صادق(ع) و امیر کبیر، مطهری، امام حسین(ع) و علامه طباطبایی نیز حضور دارند.

همچنین محسن خواجوی، رئیس اسبق سازمان تبلیغات اسلامی، لاله افتخاری، استادیار و پژوهشگر قرآنی و فرهنگی و سیدمصطفی حسینی، مسئول قرآنی سازمان اوقاف و امور خیریه در این مراسم گفتمان و سخنرانی خواهند داشت.

کرسی آزاد اندیشی گفتمان قرآنی ششم اردیبهشت ماه در دانشگاه مذاهب اسلامی به نشانی خیابان فلسطین جنوبی، کوچه روانمهر برگزار می‌شود.




کسی می‌آید 


کسی می آید از یک راه دور آهسته آهسته

شبی هم می کند زینجا عبور آهسته آهسته


غبار غربت از رخسار غمگین دور می سازد

و ما را می کند غرق سرور آهسته آهسته


دل دریایی ما را به دریا می برد روزی

به سان ماهی از جام بلور آهسته آهسته


ازین رخوت رهایی می دهد جانهای محزون را

درونها می شود پر شوق و شور آهسته آهسته


نسیم وحشت پاییز را قدری تحمل کن

بهار آید اگر باشی صبور آهسته آهسته


کسی می آید و می گیرد احساس خدایی را

ز انسانهای سرشار از غرور آهسته آهسته


فنا می گردد این تاریکی و محنت ز دنیامان

ز هر سو می دمد صدگونه نور آهسته آهسته


به سر می‌آید این دوران تلخ انتظار آخر

و ناجی می کند اینجا ظهور آهسته آهسته


ز الطاف خداوندی حضورش را تمنا کن

که او مردانه می یابد حضور آهسته آهسته


هوروش نوابی

 




دیده بینای دل 

چشم به ره مانده ام و بی پناه

منتظرم تا تو بیایی ز راه

تا بدمد ماه رخت لحظه ای

دیده به در دوخته‌ام ماه ماه

خسته ام احساس خطر می کنم

غیر توام نیست دگر تکیه گاه

نیست، نمانده، نبود، کو؟ کجا؟

در دل شوریده من غیر آه

کوه غم است این و کنون لازم است

معجزه ای تا بشود کوه کاه

بود غباری و سواری نبود

گشت تمام لحظاتم تباه

راه گذر را تو نشانم بده

کز سر راهت گذرم گاه گاه

دیده بینای دلم باش تو

تا نروم با سر و گردن به چاه

بر دلم افتاده که خواهی رسید

خنده‌کنان از خم این کوره راه

منتظرم، منتظرم ای عزیز

تا که بیایم به رهت دادخواه


هوروش نوابی



هلال ماه مبارک رمضان رؤیت نشد/ دوشنبه روز آخر ماه شعبان است

به نقل از فارس نیوز:

دفتر مقام معظم رهبری در اطلاعیه ای فردا(دوشنبه) را آخرین روز ماه شعبان اعلام کرد.

به گزارش گروه ی خبرگزاری فارس، دفتر مقام معظم رهبری در اطلاعیه ای اعلام کرد هیچ گزارش اطمینان بخشی  از رؤیت هلال ماه مبارک رمضان واصل نشد، لذا دوشنبه ۱۶ اردیبهشت روز آخر ماه شعبان است. متن اطلاعیه به شرح ذیل است:

بسم الله الرحمن الرحیم

به اطلاع ملت مؤمن و شریف ایران می رساند، با توجه به اهمیت تعیین روز اول ماه مبارک رمضان گروههای زیادی در سراسر کشور به استهلال پرداختند و هیچ گزارش اطمینان‌بخشی از رؤیت هلال واصل نشد. لذا بر اساس موازین شرعی برای مقام معظّم رهبری حضرت آیت الله ای (مدظله العالی) رؤیت هلال در شب دوشنبه به اثبات نرسید و فردا (دوشنبه) ۱۶ اردیبهشت ۹۸ روز آخر ماه شعبان خواهد بود.

دفتر مقام معظم رهبری

انتهای پیام/


روز پنج شنبه مورخ 12 اردیبهشت سال 1398 انجمن ادبی جامی به همت سرکار خانم ونوس جامی پور متخلص به انیس، از ساعت 5 عصر در تهران، برگزار شد. هدف از برگزاری این نشست فرهنگی پاسداشت مقام معلم و تجلیل از استادان و معلمان بود.

همچنین روز ملی خلیج فارس با اشاره به حضور سرداران دلاور سپاهی ایران زمین از جمله سردار شهید محمد علی جهان آرا و شهید کاظمی مورد تجلیل قرار گرفت. این نشست فرهنگی با حضور چهره های برجسته شعر و سخن، از جمله جناب پروفسور سید حسن امین، استاد عباس جمال پور، استاد محمد صالحی، استاد محمد تقی مردانی، سرکار خانم بتول مومن، گلدیس آذرنوش، لعیا آقا ولی جماعت، گیتی نجف آبادی، زهره بوالحسنی، رابعه، طاهره لطفی، حمیرا نجف آبادی، افسانه رشیدیان، آقایان: تفتی، دینی، سامان صادقی، بهلولی، محمد تقی حرآبادی، محسن محمودی، صاحبعلی ملکی، کاظم جیرودی، مههندس برهانی، غلامحسن افخمی، محمد عبدالهی و . با اجرای مراسم شعر خوانی، سخنرانی پیرامون مقام هنر، و تحلیل جلوه های شخصیتی نورالدین عبدالرحمن جامی و اجرای موسیقی برگزار شد. لازم به ذکر است دبیر جلسه سرکار خانم ونوس جامی پور در فرازهای مختلف برنامه مهمانان را به وقوف، صبوری و آرامش دعوت کرده و از ایشان می خواستند تا در عمق مطالب مطروحه غور و تعمق نمایند، که این باعث افزایش آرامش و شادابی در انجمن ادبی جامی است.  همچنین در این جلسه از استاد حسین آهی یاد شده که متاسفانه بیش از 2 ماه است در بستر بیماری هستند و برای سلامتی ایشان ذکر صلوات ختم شد.



سرکار خانم جامی پور در کنار استاد حامد عمادزاده تبریزی



اینک به‌‌مناسبت فرا رسیدن چهاردهمین روز ماه مبارک رمضان، دعای این روز به‌همراه شرحی بر آن منتشر شده است:

اللَّهُمَّ لا تُؤَاخِذْنِی فِیهِ بِالْعَثَرَاتِ، وَ أَقِلْنِی فِیهِ مِنَ الْخَطَایَا وَ الْهَفَوَاتِ، وَ لا تَجْعَلْنِی فِیهِ غَرَضاً لِلْبَلایَا وَ الْآفَاتِ، بِعِزَّتِکَ یَا عِزَّ الْمُسْلِمِینَ

خدایا مرا در این ماه بر لغزش‌ها سرزنش مکن، و از خطاها و افتادن در گناهان دور بدار، و هدف بلاها و آفات قرار مده، به عزّتت ای عزّت مسلمانان

* حجت‌الاسلام محمود ریاضت محقق و کارشناس علوم دینی در توضیح دعای این روز برای تسنیم نوشت: مؤاخذه نشدن به واسطه گناهان، درگذشتن از خطاها و اشتباهات و قرار نگرفتن در معرض بلایا و آفتهای جهان از درخواست‌های روز چهاردهم ضیافت الهی است.

پتانسیل ماه مبارک رمضان بیشتر از هر چیز در بخشش، رحمت و مغفرت تجلی پیدا می‌کند، معمولاً میزبان خطاها و لغزشها و اشتباهات مهمان را ندیده می‌گیرد و با بزرگواری از آن در می‌گذرد و خطای مهمان را نه فقط به رُخش نمی‌کشد بلکه سعی می‌کند طوری رفتار کند که مهمان هم خودش خطا و گناهش را از یاد ببرد.



کریم های دو عالم به نام زاده شدند
زبانزد همه ی خاص و عام زاده شدند

اگر که ظرف نباشد توقع مِی نیست
شراب ها همه از فیض جام زاده شدند

چقدر خام شدم تا مرا کمی بپزند
پیاله ها همه از خشت خام زاده شدند

تو امر کردی و تکوینا استجابت شد
و عاشقان تو با یک کلام زاده شدند

جواب دادن تو اشتیاق می آرد
سلام ها ز علیک السلام زاده شدند

چه خوب شد که محبان حلال زاده ی عشق
و دشمنان حسن هم شدند

حسن حسین و یقینا حسین هم حسن است
نشسته ام که ببینم کدام زاده شدند

همین دو تا پسر فاطمه همان اول
امامزاده شدند و امام زاده شدند

چقدر دور و بر تو فرشته ریخته است
بزرگ ها همه با احترام زاده شدند

بساط نوکری ما کنار تو پهن است
از اول ایل و تبارم غلام زاده شدند

عجیب نیست به دنبال گنبدت هستیم
کبوتران همه بالای بام زاده شدند

چه بهتر است که بشینی و سکوت کنی
که از قعود تو صدها قیام زاده شدند

علی اکبر لطیفیان


تبلیغات

محل تبلیغات شما
محل تبلیغات شما محل تبلیغات شما

آخرین وبلاگ ها

آخرین جستجو ها

DOWNLOAD FILM گومبا هیئـت عـزاداران حـسینـی رحـمـت آبـاد یـزد مرکز و کمپ ترک اعتیاد سیکا سایت حوزه عکاسی Brittany Ev-kala.ir NetEpic - یک مرجع همه فن حریف ولی رایگان برای همه عطر و ادکلن و تم تولد